Historia kotów

Kot domowy – udomowiony gatunek ssaka z rzędu drapieżnych z rodziny kotowatych. Koty zostały udomowione około 9500 lat temu i są obecnie najpopularniejszymi zwierzętami domowymi na świecie. Gatunek ten prawdopodobnie pochodzi od kota nubijskiego, przy czym w Europie krzyżował się ze żbikiem. Przez IUCN/SSC jest uznawany za gatunek inwazyjny.

Przodkiem kota domowego jest kot nubijski – według poglądów większości współczesnych naukowców różnice pomiędzy kotem domowym i nubijskim są tak niewielkie, że należą one do tego samego gatunku. Istnieją rozbieżności w kwestii daty udomowienia kota. Większość źródeł sugeruje lata 4000–3700 p.n.e., a miejscem, w którym miało do tego dojść, była Nubia. Istnieją jednak dowody (grób mężczyzny z kotem z Cypru sprzed ok. 7500 r. p.n.e.), że domestykacja kota zaczęła się znacznie wcześniej (około 9500 lat temu) i trwała kilka tysięcy lat, a jej miejscem był obszar Żyznego Półksiężyca w Azji Zachodniej.

Wyhodowano wiele ras kota domowego, różniących się ubarwieniem, wielkością i długością włosów; współczesne wzorce niektórych starszych ras znacznie odbiegają od ich wcześniejszych cech (jak w przypadku kotów perskich czy syjamskich). Znaczna liczba kotów domowych żyje samodzielnie w miastach (w Polsce są to tzw. koty piwniczne lub dachowce).

Charaktery kotów

Kot ekstrawertyk
Inteligentny, ciekawy i pomysłowy – to cechy kociego ekstrawertyka. Typ badacza, który z chęcią wściubi swój nosek wszędzie, gdzie tylko się da. Właściciel, który ma kota z taką osobowością, musi wykazać się kreatywnością w wymyślaniu coraz to nowszych i ciekawszych zabaw.

Kot introwertyk
Przeciwieństwo ekstrawertyka – introwertyk. Koty te są niepewne, niespokojne i pełne strachu. W stosunku do ludzi i nie tylko są podejrzliwe i nieśmiałe.

Kot impulsywny
Kot, który w swoim zachowaniu jest nieprzewidywalny i impulsywny jest wielką niewiadomą. Jednak często jest to wynik jakiegoś stresującego czynnika środowiskowego. Stres negatywnie odbija się na zdrowiu kociaka, dlatego należy zidentyfikować jego źródło i wyeliminować.

Kot syjamski

Cechą charakterystyczną są plamy, które pokrywają maskę, uszy, łapy i ogon. Posiada duże, niebieskie oczy. Jest to kot szczupły, o wydłużonej sylwetce i muskularnej budowie. Kocięta rodzą się białe, zaczynają się wybarwiać dopiero w drugim tygodniu życia.

Kot rosyjski niebieski

Piękne, pluszowe futro jest niebieskawo-szare, natomiast skóra jest niebieska (co widać wyraźnie na wewnętrznej stronie ucha). Nos oraz poduszki łapek – zgodnie ze standardem powinny być lawendowe.

Kot sybersyjski

Koty syberyjskie mają szerokie uszy, z wystającymi frędzelkami, lekko skośne oczy, frędzelki między poduszkami, na łapkach, portki na tylnych łapach.